De berg biedt een indrukwekkende aanblik, ook zonder de top waarmee Mount St. Helens ooit de op vier na hoogste berg van de Verenigde Staten was. Door een vernietigende uitbarsting op 18 mei 1980 werd de hoogte van de nog steeds actieve vulkaan met 400 meter gereduceerd tot 2550 meter. De omgeving werd totaal verwoest door de stroom lava, gas en rotsen, maar de flora en fauna en de ecosystemen zijn zich aan het herstellen.
Er zijn twee bezoekerscentra op Mount St. Helens. Bekijk in het Silver Lake Visitor Center een 16 minuten durende video over de uitbarsting. In het Forest Learning Center kom je meer te weten over de regeneratieprojecten die in de decennia na de uitbarsting in 1980 zijn uitgevoerd. Dit is ook een goed punt om de gracieuze elanden te spotten in hun natuurlijke omgeving.
De vulkaan is vanuit beide bezoekerscentra te zien. Het meest spectaculaire uitzicht biedt echter het Johnston Ridge Observatory in het hart van de ontploffingszone. Van hieruit kijk je recht in de krater. Je kunt ook een helikoptervlucht maken voor een overzicht vanuit de lucht. Voor sommige bezoeken betaal je entreegeld en in de winter is niet alles open.
Wandelaars kunnen de paden rond Coldwater Lake nemen of, als ze durven, de vulkaan zelf beklimmen. Je hebt hier een vergunning voor nodig en per dag worden maar 100 mensen toegelaten.
Vanuit Portland kun je heel goed een dagtrip maken naar Mount St. Helens, maar je kunt ook langer blijven en in Seaquest State Park kamperen. Deze camping aan de oever van Silver Lake is het hele jaar door geopend. Tijdens wandelingen of fietstochten door de bossen kom je wellicht wilde dieren tegen er zijn elanden, haviken, spechten en zelfs prairiewolven en beren.
